8 haziran akşamı BUDAK nakliyatla İstanbul Pendik'ten Manisay'a evimi taşımak üzere anlaştık. Şahıs bana evimi cuma sabahı alıp cumartesi sabahı teslim edebileceğini söyledi. Bende kabul ettim. Cuma sabah 7 de geldiler hiçbir şeyi toplamadan olduğu gibi bantlayıp kamyona yüklediler. Yükleme işi bittikten sonra kendilerine cumartesi sabahı geç olmadan eşyalarımı yetiştirin çünkü 9 aylık çocuğum var ortada kalırız dedim. Abi merak etme öğleni bulmaz dediler. Bende gönül rahatlığı ile cuma akşamı İstanbul'dan yola çıktım sabah Manisa'ya geldim. Saat 12 oldu gelen yok, bir, iki, üç derken aradım kardeş nerede kaldınız, sizi bekliyoruz dedim. Beyefendi abi Çanakkale'den çıktım geliyorum dedi kapattı. Şok oldum ama aziz mübarek gün ağzımı bozmim bunda da bir hayır vardır, kaza bela olmadan gelsin dedim. Tahminime göre de akşam 7 gibi Manisa'da olmaları lazımdı. 7 de aradım çaldı telefonu açan olmadı. Bir daha aradım telefon kapalı, akşam saat 11'e kadar aradım kapalı. Eşyalarımın çalınmış olabileceğini bile düşünmeye başladım. 11 de açtı telefonu arıyorum yine cevap vermiyor en nihayet açtı abi işte öyle oldu böyle oldu 2 saate sendeyim dedi. Lanet olsun tamam dedim 9 aylık oğlum elimizde çatladı uykusu var, mama ister, bez ister diğer çocuklarım uykusuz, yorgun bomboş evin önünde bekliyoruz. Saat 1 oldu hala gelen giden yok gece saat 2 de ailece bir otele gittik geceyi orada geçirdik. Sabah 9 da aradılar abi neredesin geldik dediler, geliyorum dedim. Evimi bulmaları saat öğlen 12 yi buldu. En nihayet 2 kişi eşyaları indirmeye başladı, ben gayet sakin olan oldu eşyalarımı indirip defolup gitmeleri için bekliyorum. Hanım beni çağırdı yeni aldığımız ankastre ocağın üstüne sanki bomba düşmüş, gümüşlük vitrinin kontraplağı kırılmış, koltuk sürtünmeden dolayı yırtılmış, koliler yırtılmış gıda malzemeleri yerlerde, hepsi çöp olmuş, bebeğimin beşiği darmaduman. Adam birde şöyle dedi abi senden güzel bir yorum bekliyorum, çok memnun kaldım falan filan yaz bide 5 yıldız vermeyi unutma dedi.
17 Haziran 2017